Po 100-dniowym teście dla ogierów małopolskich w roku 2005 uznano 23 nowe reproduktory tej rasy, które uzyskały minimum 80 punktów indeksowych w indeksie ogólnym. Z przedstawionej stawki 23 ogierów siedem pochodzi od przodków z przewagą krwi schagya, jeden posiada przewagę krwi gidrańskiej, dwa pochodzą od przodków furioso-przedświt, osiem posiada rodowody mocno zaawansowane w krew francuskich angloarabów, pięć pozostałych ogierów to połączenie wielu szczepów bez przewagi i rodowodów określonego rodu. Można śmiało stwierdzić, że ten rocznik młodych ogierów wskazał kolejny postęp w rasie małopolskiej pod względem pokroju i wartości użytkowej. Użycie angloarabów francuskich poprawiło znacznie wartość użytkową ogierów małopolskich, ale zatraciło nieco urodę – szczególnie lekkość i szlachetność głowy przy mało okrągłej potylicy. Celem poprawienia tej cechy należy zwrócić uwagę na umiejętne użycie dzielnych i urodziwych ogierów czystej krwi arabskiej.
Pięć ogierów ukończyło test z oceną bardzo dobrą, dziesięć z ocena dobrą i osiem z oceną dostateczną.
Pierwsze dwa ogiery rankingu Awans (Vis Versa xo – Aragona m po Szał xxoo), hodowli SK Janów Podlaski i francuski import Nabucho du Serein (Ryon d’Anzex – Gaydage Palmaroux po Vassal du Defey) oraz czwarty w kolejności zajętych miejsc ogier Hindus (Emetyt – Haduda po Hippies) hodwoli SK Walewice wykazały się w teście dużą wszechstronnością. Indeksem skokowym wyróżniły się: trzeci w kolejności ogier Harbuz (Vis Versa xo – Hałastra po Europejczyk oo), hodowli SK Janów Podlaski, szósty w rankingu ogier Drop (Vis Versa xo – Dratwa m po Oregon xx), hodowli SK Janów Podlaski, ósmy – ogier Devin du Maury (Quatar de Plape – Pelerinne de Maury po Jalienny xo) z Francji oraz dziesiąty w rankingu ogier Mariot (Top Gun xo – Markiza m po Agat m) hodowli SK Prudnik. Indeksem ujeżdżeniowym wyróżniły się: piąty w klasyfikacji ogier Planet (Zoon m – Plaga po Kwartet xo) hodowli SK Janów Podlaski i siódmy w rankingu Filantrop (Emetyt – Forlana po Hippies) z SK Walewice.
Hodowla koni małopolskich to nie tylko predyspozycje wierzchowe na wysokim poziomie, ale również odpowiedni typ, cenne prądy krwi, bardzo dobra jakość tkanki, duże zdrowie, wytrzymałość i przede wszystkim ogromna uroda. Te wszystkie cechy powinny być brane pod uwagę w wyborze osobników do programu ochronno-zachowawczego w hodowli koni małopolskich.
Powyższe wymogi spełniają takie ogiery, jak: Aragorn (Dabur Dahoman o – Asturia m po Lubań m) hodowli Marleny Kordalskiej, Atut (Vis Versa xo – Arleta m po Barak m) hodowli SK Janów Podlaski, Azja (Berberys xxoo – Arabia m po Arfak) hodowli Bogdana Bucholca, Filantrop – wcześniej wspomniany, czy Heban (Banita m – Honda m po Huragan m) hodowli Aleksandra Łoja.
Zdjęcia zamieszczone dzięki uprzejmości pana Roberta Pytlińskiego i redakcji miesięcznika ,,Świat Koni”.